Aegion

Aigion, in de middeleeuwen bekend als Vostitsa, is de belangrijkste stad van het district Aigialeia en beschikt over een kleine maar commercieel actieve haven. De stad maakte in de oudheid deel uit van de Achaïsche Bond, waarvan het zelfs enige tijd de leiding heeft gehad. Bij de stichting van de kruisvaarderstaten in Griekenland werd Aigion toegekend aan Hughues Lille de Charpigny als de “baronie van La Vostitsa”. De stad gaf zich in 1458 over aan de Turken en zou tot 1821 in handen van de Turken blijven (op een zeer korte Venetiaanse periode na). Aardbevingen in 1819 en 1888 hebben de oude stad deels verwoest.
Het centrum van het moderne stadje is zonder meer charmant te noemen, met uitstekende restaurantjes en koffietentjes, al zijn de buitenwijken niet echt aantrekkelijk. Het smalle kiezelstrand oostelijk van de haven is vooral ‘s zomers een aantrekkelijke plaats, voornamelijk in gebruik bij Griekse families die het drukke jongerenstrand enkele kilometers ten westen van Aigion willen vermijden. In herfst en lente zijn veel van de strandtentjes nog gesloten. Aigion is niet zoals vroeger de naargeestige stad die Angelópoulos schilderde als achtergrond voor zijn troep rondreizende artiesten in de film O Thiasos (de Troep).
Aan klassieke oudheden moet vooral het archeologisch museum worden genoemd, dat vondsten uit de hele regio laat zien, met als belangrijkste stuk een prachtig marmeren beeld uit de Romeinse periode, dat een onbekende heros voorstelt, gezien de aigis (het hoofd van Medusa, vastzittend op een geitenvel). Mogelijk moet de jongeman als stadsstichter van Aigion worden opgevat. Restanten van een Mykeense begraafplaats maken duidelijk dat de stad een zeer lange geschiedenis heeft gehad.

In de herfst is het niet alleen nog steeds prima strandweer, ook zijn er talloze nieuwkomers te bewonderen, die in groten getale staan te fourageren.

Aghia Tripiti

Een interessante excursie vanuit Aigio is onder meer te maken naar het kapelletje van de Panagia Trypiti, gelegen direct aan zee in een kleine grot, die te bereiken is door een trap van 150 treden af te dalen. Naar die grot was een schipbreukeling -volgens de legende- door een lichtschijnsel heen geleid. Daar aangekomen, trof hij een wonderbaarlijk ikoon aan van de maagd Maria.

Taxiarchen

Minstens zo interessant is het klooster van de Taxiarchen, de aartsengelen Gabriël en Michael, gelegen op een afstand van 13 km. vanaf Aigio. Dit klooster, oorspronkelijk gesticht in 1430 werd in de 17e eeuw naar het dal verplaatst vanaf de bergwand, waar nog altijd het oude kloostertje te bekijken valt, met daarin ook het graf van de heilige Leontios, de stichter van het klooster (op een uur lopen, maar ook per auto). In het klooster bevindt zich naast een charmant kerkje een belangrijk museumpje met religieuze parafernalia, middeleeuwse handschriften en reliquiën van verschillende heiligen, waaronder natuurlijk ook Leontios. Hierboven, naast en onder enkele foto’s van het klooster van de Taxiarchen met het paliomonastiri erboven. Het paliomonasteri is soms gesloten maar men kan in het klooster  van de Taxiarchen de sleutel van het hek krijgen, Fraai, maar moeilijk te fotograferen, zijn de fresco’s van het oude klooster.