Rhypae

Het klassieke stadje Rhypai, door Pausanias genoemd direct voor Aegion in zijn opsomming van west naar oost (7.6.1) wordt gewoonlijk gelokaliseerd ten zuiden van het dorpje Koúmari op de heuvel genaamd Trapeza zo’n 7 km. ten zuidwesten van Aegion. Volg vanuit het centrum van Aegio de bordjes ‘archaeological site / αρχαιολoγικός χώρος’ landinwaarts tot voorbij het dorpje Koumari en loop de laatste paar kilometer. De exacte positie is niet duidelijk aangegeven!

Oorpronkelijk was Rhypae één van de 12 steden van Achaea, die de eerste Achaeïsche Bond oprichtten. Op zijn hoogtepunt strekte het grondgebied van de stad zich uit van Aegio in het oosten tot aan kaap Drepano. Rond 200 v. Chr. was het stadje zó ver in bevolking teruggelopen, dat het niet langer als lid van de Achaeïsche Bond werd erkend. Het stadje werd door keizer Augustus met de grond gelijk gemaakt, en zijn inwoners werden gedeporteerd naar Patras om het bevolkingsaantal van die stad op te krikken. Onder het gezag van Rhypae viel ooit het havenstadje Erineos, dat door Pausanias werd genoemd. Opgravingen vanaf 1996 hebben de ruïnes van een enorme Dorische tempel blootgelegd, nu overdekt om de restanten te beschermen tegen extreme temperatuurverschillen. Bijzonder goed te zien zijn de bronzen of loden klampen die de Grieken gebruikten om de enorme blokken van de fundamenten aan elkaar te zetten als met een soort nietjes. Verdere opgravingen moeten meer gebouwen blootleggen (foto linksonder)

Myceense graven

Waardevolle en bijzonder informatieve vondsten werden aan het licht gebracht door de opgravingen in de Myceense necropolis van Trapeza, De onderzochte graven liggen op minstens drie niveaus aan de zuidkant van Trapeza, op een afstand van enkele meters van elkaar, parallel aan elkaar en met een noord-zuid ligging. Het gaat om graven met kamers die uitgehouwen zijn in de zachte rots van de ondergrond. Deze zijn 3,5 – 4 meter breed met een ‘oprit’ (dromos) van 6-7 meter lang en 1,5 meter breed. De grafkamers hebben verschillende vormen, rond, rechthoekig en zelfs bijna vierkant met afgeronde hoeken en onregelmatig gevormde wanden. Langwerpige putten werden gegraven onder de kamers, en nissen uitgehouwen in de zijmuren van de opritten om de resten van oudere begrafenissen te bergen. Ook zien we elliptische of vierkante kuilen  in de opritten – mogelijk oorspronkelijk voor het ritueel begraven van gebruikte (‘heilige’) werktuigen. Het gebruik van de graven was langdurig en intensief. De kamers van de graven stortten in rond 800-600 v. Chr., zoals aangetoond door de objecten die werden gevonden in de “kraters” die zich hierdoor in de grond vormden.

 

De grafgiften omvatten een veelvoud aan zegelstenen en allerlei soorten kralen van verschillende materialen – glas, faience, goud, carneool, bergkristal – waaruit kettingen en ingewikkelde sieraden zijn gemaakt, en gouden armbanden in de vorm van runderschedels die verwijzen naar de oostelijke Egeïsche zee en Cyprus.

De locatie van de Myceense nederzetting van Trapeza is nog niet duidelijk. Waarschijnlijk lag de nederzetting tijdens de vroege periode van de necropolis op een heuvel, ongeveer 100 meter ten zuiden van Trapeza. Momenteel wordt daar onderzoek gedaan naar een Midden-Helladische nederzetting, die sporadisch bewijs heeft opgeleverd van Myceens aardewerk.

De systematische opgraving van Trapeza wordt geleid door Dr. Andreas G. Bordos van het Ephoraat van Oudheden in Achaia. Elisabetta Borgna, hoogleraar Egeïsche archeologie aan de Universiteit van Udine, neemt deel aan het interdisciplinaire onderzoeksprogramma van de Myceense necropolis met een groep studenten van de universiteiten van Udine, Triëst en Venetië, evenals postdoctorale studenten van Griekse universiteiten.

 

Bron: Dimitris Zoitsoudis (https://dimzoits.blogspot.com/2020/10/blog-post_564.html)

Overig

In het bergachtige achterland van Trapeza-Rhypae zijn een tweetal veel oudere tempels  gevonden, die vermoedelijk allebei ooit werden ‘bestuurd’ vanuit Rhypae. De belangrijkste hiervan (Rakita) dateert uit 800 v. Chr. en is te vinden bij het dorpje Ano Mazaraki. De (schamele) resten zijn momenteel afgedekt. Afgezien van de rit door de prachtige natuur, is een bezoek daarom zinloos.