Zarnata

Het kasteel van Zarnata is een enorme Frankische burcht, rustend op de fundamenten van een antieke stad  (mogelijk het antieke Gerenia), met binnenin een Turks kasteeltje, gebouwd door Achmet Kiuprili in 1670, de zeer succesvolle Turkse grootvizier die o.a. Kreta op de Venetianen heeft veroverd. Doel was onder meer de onderdrukking van mogelijk verzet op de Mani en het voorkomen van de Venetiaanse ambities op de Peloponnesos. Al snel (1685) werd het kasteeltje echter door de Venetianen op de Turken veroverd onder leiding van Morosini, ondanks het feit dat er een goed garnizoen lag en er een ontzettingsleger op weg was. Morosini wist echter hun boodschappers te onderscheppen en kon de Turkse commandant ervan overtuigen dat er geen enkele kans op hulp was. Daarop gaf de Turkse commandant zich over en mocht met heel zijn garnizoen vertrekken.

 

Een goede verklaring voor de naam (mogelijk van Slavische oorsprong?) bestaat niet, maar het stadje wordt voor het eerst vermeld in de 13e eeuw. Toen de Turken het stadje in 1670 innamen, bevonden er zich meer dan 500 stenen huizen en 7 kerkjes. De kerkjes werden al snel vervangen door moskeeën en de huizen toegewezen aan Turken, terwijl er scholen en badhuizen werden gebouwd. Van al deze gebouwen is momenteel niets meer zichtbaar.

 

In 1715 viel het stadje zonder slag of stoot weer in handen van de Turken, die er echter geen nieuw garnizoen meer in legerden. De grote toren van het Turkse kasteeltje is vermoedelijk een 18e eeuws bouwwerk, opgericht door de leidende Maniotische familie de Koumoundouros. Het kasteeltje is voor het laatst als zodanig gebruikt ten tijde van de Griekse burgeroorlog, toen de bevolking van het stadje Kambos er z’n toevlucht zocht voor het geweld tussen de communisten en nationalisten. In die periode is ook heel de zuidmuur neergahaald, terwijl een zware aardbeving in 1947 nog meer schade aan de vesting heeft toegebracht.Een fraai kerkje (dat van de Zoödokho Piyi, de “levenschenkende bron”) ligt direct onder de burcht, beschilderd in 1787 door de Maniotische schilders Anagnostes Kalliergaki uit Proastio en Philippaki van Androuvitsa (geen foto’s).