Pallantion

Het antieke stadje Pallantion, volgens de mythe gesticht door Pallas, één van de zonen van Lykaon, was in de latere oudheid vooral van belang vanwege de mythische connectie met het oude Rome. Volgens de mythologie (onder meer uitgewerkt door Vergilius) is de Arkadische koning Euander, een zoon van Hermes, naar Italië verhuisd met een deel van zijn volk, en is hij gaan wonen  op de plek van het latere Rome, op de heuvel genaamd Palatinus (zogenaamd genoemd naar het Arkadische Pallantion). De verering van Herakles-Hercules in het latere Rome werd teruggevoerd op deze Arkadische connectie, evenals het feest van de Lupercalia, waar een verband met het Latijnse woord voor “wolf” lupus zou moeten verwijzen naar het Arkadische festival genaamd Lykaia. Na de stichting van Megalopolis werd het stadje grotendeels verlaten., al is het nog lang bewoond gebleven en kreeg het zelfs onder keizer Antoninus opnieuw de status van een stad en vrijstelling van belasting (Pausanias 8.43.1). De antieke resten (schaars) op de akropolis bestaan uit een 3-tal tempelplattegronden, waarvan 2 archaïsch en nauwelijks als zodanig herkenbaar, maar één -prachtig gelegen in het omringende bos- duidelijk klassiek. De benedenstad is momenteel het onderwerp van een (nood?)opgraving. De nieuwe snelweg bemoeilijkt het bezoek aan de site sterk.

 

 

Foto’s rechts v.b.n.b. de akropolis van Pallantion, luchtfoto’s van de plattegrond van de archaïsche tempel (2 x), beneden, de fundamenten van de klassieke tempel.