De vlakte van Marathon is niet alleen van belang vanwege de historische overwinning van de Grieken op de Perzen in 490 v. Chr., maar ook vanwege de vele nieuwe archeologische ontdekkingen die er in de 60-er jaren zijn gedaan.
De belangrijkste sites zijn natuurlijk ten eerste de grafheuvel (soros) waarin de Atheense doden (192) begraven liggen die zijn gestorven in de slag tegen de Perzen. De heuvel, bijna 10 meter hoog en 60 meter in doorsnede, biedt een goed uitzicht over de vlakte van Marathon, maar mag natuurlijk niet betreden worden. Aan de voet van de grafheuvel staat een moderne kopie van een archaïsche grafsteen, de “krijger van Marathon”, in werkelijkheid de grafsteen van een soldaat die zo’n 20 jaar eerder is gevallen. De oorspronkelijke grafstenen van de gevallenen zijn allemaal verdwenen.
Tegen het “Grote Moeras” aan ligt het door Pausanias vermelde overwinningsmonument, een eenvoudige ionische zuil bij het kerkje van de Panagia Mesosporitissa.
Wie de weg inslaat naar het museum (met daarin prachtige beelden van een Isis-heiligdom dat met de beroemde “Marathonees” Herodes Atticus is geassocieerd, komt langs een grote grafheuvel opgebouwd uit losse stenen: de grafheuvel van de “Boiotiërs uit Plataia”, opgegraven in 1969-1970. Een bezoek aan het museum is zeker de moeite waard, o.m. vanwege de vele vondsten uit de verschillende prehistorische grafheuvels in de buurt. Direct ten noorden van het museum zijn (onder een afdak) enkele van deze prehistorische graven te zien.
Rechts: De grafheuvel voor de 192 Atheners. Volkomen tegen de normale praktijk in en bedoeld als ultiem eerbewijs voor de gevallenen, zijn de gesneuvelde Atheners niet naar Athene teruggehaald om daar te worden begraven, maar zijn ze ter plekke begraven. Opgravingen in 1890 onthulden asresten, verkoold botmateriaal en grafvaasjes uit het begin van de vijfde eeuw. Daaronder: Het (gereconstrueerde) overwinningsmonument van de Atheners.