De tempel voor Apollo Epikourios in Bassai viel in de oudheid onder de zeggenschap van Phigaleia. In de oudheid gold de tempel als de op één na indrukwekkendste tempel van de Peloponnesos, en was gebouwd door de architect van het Parthenon, Iktinos. De tempel was door zijn zeer geïsoleerde ligging lange tijd goed bewaard gebleven, maar is tenslotte aangetast door de Engelse opgravers, die het complete binnenfries lieten verwijderen en naar het British Museum overbrengen, en vervolgens door de luchtvervuiling, die het nodig heeft gemaakt dat de hele tempel werd ingepakt in een enorme tent. Vooral hierdoor heeft de tempel veel van zijn zeggingskracht verloren. . Afgebeeld waren onder meer een Kentauromachie en een Amazonomachie, beide voorstellingen symbolisch voor de strijd van de Grieken tegen de ‘barbaarse’ Perzische koningen, die tussen 490 en 480 v. Chr. geprobeerd hadden om Griekenland te veroveren.
Bijzonder in de plattegrond van de tempel zijn de ionische halfzuilen in de cella, maar ook het eerste exemplaar van een Korinthisch kapiteel. De cella werd betreden via een zijdeur, en hier tegenover stond ook het cultusbeeld, dat in de tijd van Pausanias al was verplaatst naar Megalopolis. Aan de buitenkant was de tempel in Bassai er een van de Dorische orde. De plattegrond en reconstructie komen uit Papachatzis.
